Proxima b geeft geen cadeautjes meer

De planeet bij de meest nabije ster weigert om voor haar ster te schuiven. Dat betekent dat astronomen op de moeilijke manier meer over de planeet zullen moeten achterhalen.

You can subscribe to the ESOcasts in iTunes, receive future episodes on YouTube or follow us on Vimeo. Many other ESOcast episodes are also available. Find out how to view and contribute subtitles to the ESOcast in multiple languages, or translate this video on dotSUB.
Fantasietekening van Proxima b. Achterhalen hoe ze er écht uitziet, zal niet gemakkelijk zijn. Foto ESO

Het zou mooi zijn geweest. Maar het ziet er niet naar uit dat Proxima b, de planeet die draait rond Proxima Centauri, ooit precies tussen ons en die ster in schuift. Als ze dat wél zou doen, zou dat een schat aan informatie opleveren, onder meer over de grootte en de atmosfeer van de planeet.

Proxima b of Proxima Centauri b is van alle exoplaneten (planeten bij andere sterren dan onze eigen zon) momenteel veruit favoriet als kandidaat om er ooit leven op te ontdekken of om er op een dag een ruimtereis naar te ondernemen.

Maar Proxima b gunt het ons dus niet om op een gemakkelijke manier veel over haar bij te leren. Ze weigert voor haar ster te schuiven (gezien vanop aarde).

‘Het voelde bijna als té veel om te durven vragen, omdat het zo’n ongelofelijke planeet is: het is een planeet met de massa van de aare, op de juiste afstand voor leven, en rond de meest nabije ster’, vertelde astronoom David Kipping aan New Scientist. ‘Ze vinkt al drie vakjes aan waarop we zouden hopen bij de ontdekking van een exoplaneet, en we hoopten dat ze ook voor de ster zou schuiven.’

Kipping en zijn collega’s van de Columbia University in New York hebben Proxima Centauri (de ster) veertig dagen waargenomen met de Canadese satelliet MOST. Ze hoopten dat de baan van de planeet rond haar ster toevallig precies zó georiënteerd zou zijn dat de planeet bij elke omloop een keer tussen ons en de ster zou schuiven, wat te zien zou moeten zijn in de MOST-meetgegevens doordat de ster dan tijdelijk een beetje zou lijken te verzwakken. Dat zou dan eens in de elf dagen moeten gebeuren.

Maar helaas, de metingen geven geen mini-verduistering om de elf dagen te zien (hoewel er veel ruis op zit, onder meer doordat Proxima Centauri zelf een nogal onstandvastig stralende ster is). De baan van de planeet is dus ongunstig georiënteerd.

De astronomen moesten geen nieuwe metingen doen na de ontdekking van de planeet. Ze analyseerden metingen van het sterlicht van Proxima Centauri die ze al in 2014 en 2015 gedaan hadden.

Als het resultaat van Kipping en zijn medewerkers bevestigd wordt door andere onderzoekers, dan zal er niets anders opzitten dan Proxima b op de moeilijke manier verder te onderzoeken. Voor grote doorbraken zal het dan waarschijnlijk wachten zijn op betere telescopen, zoals de James Webb Space Telescope, de opvolger van de ruimtetelescoop Hubble, die in 2018 gelanceerd moet worden.

Bronnen:

New Scientist

Technisch artikel op Arxiv

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *